Η κατάσταση που επικρατούσε στις παραδουνάβιες κοινωνίες κατά το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα δεν ήταν και η πιο ρόδινη. Φτώχεια, πολιτική αστάθεια, παρανομία και εντέλει, πόλεμος. Τσιγγάνοι "Βασιλιάδες" και οικογένειες ντυμένες στα χρυσά ήταν απλώς τα εργαλεία. Το μεγάλο ποτάμι ήταν το κύριο μέσο επικοινωνίας με την κεντρική Ευρώπη καθώς ποταμόπλοια με εμπορεύματα, τουρίστες, μεταγωγικά, ψαράδικα, αναψυχής και πλωτά μπουρδέλα ακολουθούσαν παράλληλα με το νερό αναμιγνύοντας δεκάδες διαφορετικές κουλτούρες! Ναι, παρά τις άσχημες κοινωνικές καταστάσεις, η κουλτούρα υπέφωσκε σε πολλές μορφές και ασκούνταν από άτομα που χωρίς να το γνωρίζουν έπρατταν πάνω σε ένα λίαν σημαντικό έργο το οποίο θα διατηρούνταν όπως τα κόκαλα αφότου είχε φαγωθεί όλη η ψαρόσουπα.
Ήταν μέσα του 70' και ο Γιόκερ με τη Μαργαρίτα (Μαρτζ) έκλειναν τον τρίτο χρόνο γάμου καθώς η δεύτερη διένυε τον τρίτο μήνα εγκυμοσύνης του πρώτου της παιδιού, Ο Γιόκερ πάστωνε κρέας και ψάρια ως επάγγελμα και τα πούλαγε στα ποταμόπλοια που άραζαν στο κοντινό αγκυροβόλι. Το εισόδημα ήταν αρκετό για να περνάνε αυτός και η Μαρτζ μια σταθερή, αντικειμενικά βολική ζωή. Η Μαρτζ δεν δούλευε, τουλάχιστον όχι εκείνο το διάστημα, ο Γιόκερ δεν ήθελε να κουράζεται, τον ένοιαζε να είναι εκείνη καλά ψυχοσωματικά και να τρέφεται σωστά! Η Μαρτζ δεν ήταν από αυτά τα μέρη, μεγάλωσε στη Ρώμη οπού δούλευε κυρίως ως σερβιτόρα σε καφετέριες και εστιατόρια καθώς συνήθιζε να ζωγραφίζει και να πουλάει τα έργα της σε πλατείες. Με τον Γιόκερ γνωρίστηκαν στο Βελιγράδι οπού είχε πάει η Μαρτζ για την κηδεία μιας θείας της. Ο έρωτας ήταν "κεραυνοβόλος", σε έξι μήνες αρραβωνιάστηκαν και μετά από δυο μήνες παντρεύτηκαν Μετά από αυτό η Μαρτζ έκανε διάφορους συνειρμούς όπως "ο θάνατος της θείας, το ξεκίνημα της νέας μου ζωής".
Τα οικονομικά πήγαιναν αρκετά καλά για την ώρα καθώς η κοιλίτσα της Μαρτζ φούσκωνε με τον καιρό. Ο Γιόκερ είχε ξεκινήσει να παράγει και καπνιστά τρόφιμα, πράγμα που αύξανε κάπως τα έσοδα ενώ το παράδοξο ήταν ότι τρέφονταν κυρίως με λαχανικά, βοηθώντας στην αποφυγή παραπάνω εξόδων. Το ζευγάρι τα πήγαινε πολύ καλά και αυτό που λέμε αγάπη έρεε στο μεδούλι τους καλά φυλαγμένη. Είχαν χτίσει έναν κόσμο, τον κόσμο τους. Σπάνια ο Γιόκερ έδινε αναφορές σε τρίτους, το παρελθόν του είχε διδάξει πολλά, καθώς είχε χάσει τον πατέρα του για κάποια βεντέτα του αμαρτωλού παρελθόντος. Μικρός έφυγε από τα μέρη που μεγάλωσε και ακολούθησε το Δούναβη, οπου ένα μεσημέρι τον πήρε ο ύπνος στη βάρκα και ξύπνησε ενώ η βάρκα είχε προσαράξει με την πλώρη στην όχθη. Εκεί αργότερα έχτισε το σπιτικό του και εκεί ζούσε την ήρεμη ζωή του με τη γυναίκα του.
Λίγο μετά το ξεκίνημα του τελευταίου τετάρτου του 20ου αιώνα, ένα δροσερό απόγευμα του Νοέμβρη, η Μαργαρίτα φέρνει στον κόσμο ένα μελαχρινό αγοράκι μέσα σε μια ατμόσφαιρα που μύριζε πικάντικο και καπνιστό. Ευτυχώς η γέννα ήταν εύκολη και δεν χρειάστηκε να καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βγάλουν το νεογνό από την κόκκινη, σκοτεινή σπηλιά του.
[Ο μικρός λοιπόν έμαθε να περπατάει, να μιλάει, να πίνει το γάλα από την κούπα και να αφήσει πίσω το μπιμπερό, να ντύνεται μόνος του, να δένει τα κορδόνια του και να κολυμπάει στο ποτάμι. Επίσης έμαθε να κάνει ποδήλατο με το ένα χέρι στο τιμόνι και χωρίς βοηθητικές ρόδες,. Ο Γιόκερ του έμαθε τα μυστικά του κυνηγιού και του ψαρέματος ώστε να μπορεί να τραφεί ανα πάσα στιγμή αν πεινάσει, σαν να ήξερε οτι το πέπλο της πείνας ανέμιζε μερικά χρόνια μετά... Στο μικρό άρεσε να περνάει την ώρα του παρακολουθώντας τα πλοία που ακολουθούσαν τυφλά τη ροή του ποταμού, πολλές φορές έπιανε και τα ζωγράφιζε. Το ατελιέ της Μαρτζ είχε περάσει πλέον στα χέρια του και όλα κυλούσαν ήρεμα μέχρι το 1990. Τότε ξέσπασε ο πόλεμος και όλα απέκτησαν ένα άχαρο γκρί χρώμα. Πέρασαν κάποια χρόνια αγωνίας, μεταρρυθμίσεων και αίματος και όταν ο υιός τους ενηλικιώθηκε, ο Γιόκερ και η Μαργαρίτα του δήλωσαν τα σχέδιά τους να τον στείλουν έξω από το χάος για να ξεκινήσει τη ζωή του σε μια άλλη, πιο "καθαρή" χώρα. Χρόνια έψαχνε ο Γιόκερ μέχρι να κατασταλάξει για το που θα ήταν καλύτερο να τον στείλει και κατέληξε σε κάτι συγγενείς στην Αθήνα. Έτσι λοιπόν κύλησαν τα πράγματα και ο υιός του Γιόκερ και της Μαργαρίτας, αυτός ο Ρουμανο-Ιταλός νέος έγινε άλλο ένα βότσαλο στην παραλία των προσφύγων του 90.]
-συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου