Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Πριονίδι

Ο μικρός Τζίμ σε λίγο θα κλείσει την πρώτη του δεκαετία!
Αυτό πιστεύει πως θα τον κάνει τόσο ευτυχισμένο που το βράδυ θα κατουρηθεί απάνω του και θα γίνει ρεζίλι των σκυλιών! Όμως δεν θα γίνει έτσι, γιατί αυτό το βράδυ δεν θα κοιμηθεί.
Ενώ η μαμά του μαγειρεύει το μεσημεριανό αυτός αποφασίζει να βγεί έξω για μια βόλτα στον ήλιο. Ο σκύλος του γείτονα όμως έχει άλλα σχέδια!
Ο μικρός Τζίμ διασχίζει τον κήπο, ανοίγει την εξώπορτα και βγαίνει στο πεζοδρόμιο. Εκεί ακούει μια φωνή "Τζίμι, έϊ Τζίμι"! Κοιτάει γύρω και δεν βλέπει κανένα, δεν αργεί όμως να αντιληφθεί πως το σκυλί του γείτονα είναι αυτό που τον φωνάζει...
-Μα καλά, πώς γίνεται να μιλάς? Είσαι ζώο!
-Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΟ ΑΝΙΔΕΕ! (απαντάει ο σκύλος του γείτονα)
-Τί θές να πείς?
-Θέλω να πώ...άσ'το, άλλο είναι αυτό που έχει σημασία αυτή τη στιγμή! Σε λίγο θα σε συναντήσει η φίλη σου η Λούσι στο δρόμο και θα σου δώσει ένα μπλέ κουτί για τα γενέθλιά σου. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΙΣ!
-Που το ξέρεις? Και τι πρέπει να κάνω?
-Να το ξεφορτωθείς το συντομότερο! Άντε πάω, έχω κλείσει για κούρεμα...

Ο μικρός Τζίμ δεν πίστευε στ'αυτιά του! Αφού περπάτησε ένα πεντάλεπτο είδε τη Λούσι να τον πλησιάζει με μια σακούλα στο χέρι.

-Χρόνια πολλά Τζίμ, αυτό είναι για σένα!
-(ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι γίνεται) Λούσι, τι ευχάριστη έκπληξη, πώς ήξερες πως θα είμαι εδώ γύρω?
-Να το φαντάστηκα, ξέρω οτι τις Κυριακές συνήθως βγαίνεις έξω για βόλτα τέτοιες ώρες ενώ η μάνα σου ετοιμάζει το φαγητό...
-...μάλιστα, και τί είναι?
-ε, άνοιξέ το!
-εμμ, δεν μπορώ, πρέπει να φύγω, θα αργήσω! Αντίο, και 'φχαριστώ!

Ο μικρός Τζίμ τρέχει προς το σπίτι με τη σακούλα στο χέρι, καθώς μπαίνει την πετάει κάτω απ' τον καναπέ του σαλονιού και έπειτα κατευθύνεται προς το δωμάτιό του αγχωμένος.

Στα επόμενα 10 λεπτά συμβαίνουν συνταρακτικά γεγονότα!

Η μάνα του μικρού Τζίμ κόβει σαλάτα, όμως ένα (κάπως πιο στρογγυλό) κρεμμύδι της γλιστράει και κατρακυλάει στο πάτωμα. Η μάνα του Τζίμ με την κόκκινη ποδιά σπεύδει να το πιάσει! Το κρεμμύδι όμως παίζει έξυπνα, πάει και κάθεται κάτω απ' τον καναπέ. Η μάνα του μικρού Τζίμ σκύβει και πιάνει εκτός απ' το κρεμμύδι και μια σακούλα που μέσα έχει ένα μπλέ κουτί. Περίεργη όπως είναι, σκοπεύει να το ανοίξει!

Έχει περάσει μισή ώρα και ο μικρός Τζίμ πεινάει. Αποφασίζει να κατέβει κάτω στην τραπεζαρία. Κατεβαίνει τις σκάλες, μπαίνει στο σαλόνι, φωνάζει "μαμά?", στρέφει το βλέμμα του προς τη μεριά της κουζίνας και αντικρύζει ένα θυλικό σκύλο που έχει δεμένη στο σώμα του μια κόκκινη ποδιά...

ΤΕΛΟΣ

1 σχόλιο: